الجزء الثالث

معتز  : لاء لازم تشربى مينفعش

عشق اخدت بعد إصرار معتز و بدأت تشرب مفيش دقيقة و كان مغمى عليها

معتز شغل العربية و اتحرك و هو بمبتسم بخبث و فهد اتصل بمعتز و لكن معتز مردش

فيروز  : فين عشق

فهد  : مش عارف معتز مش بيرد عليا

فيروز  : و هى كمان مش بترد عليا ديه اول مرة متردش عليا

فهد  : متقلقيش تلاقيها فى درس ولا حاجة أو مسمعتوش الفون

فيروز  : أنا قلقانة عليها

فهد  : أهدى يا فيروز هتصل بمعتز تانى

معتز اخيرا رد

فهد  : انت فين

معتز  : معايا مصلحة

فهد فهم قصده و خرج يكمل مكالمته بره  : معتز فين عشق

معتز  : لما اخلص هنيجى

فهد  : معتز تعالى اقسم بالله لو عملت حاجة لانا اللى هوقفلك

معتز قفل فى وشه

فهد نزل ركب عربيته و راح لمعتز يلحق عشق لانه عارف معتز كويس

و لما راح فهد لقى معتز لسه هيركب عربيته و عشق فى العربية و باين انها عادى و مفيش اى حاجة

معتز  : انت ايه اللى جابك يا بنى

فهد سحب معتز من أيده بعيد شوية

فهد  : هببت ايه فى عشق

معتز  : ولا حاجة يا بنى اكيد مش هقربلها و بعدين مش من قلة الستات هبص لعيلة يلا يا عم اركب عربيتك و امشى قدامى نتطمن على المدام

و وصلوا كلهم و فيروز اول ما شافت عشق حضنتها و هى بټعيط

فيروز  : انتى كويسة

عشق و هى بتحاول تكون طبيعية و متقلقش اختها  : أيوة يا فيروز طمنينى عليكى انتى

فيروز  : أنا كويسة

فهد دخل بعدهم لقى فيروز نازلة منغير طرحة

شد معتز و طلعوا بره و هو متعصب

و عشق شوية و روحت لما اطمنت على اختها

معتز  : اوصلك

عشق پخوف  : شكرا هروح لوحدى

معتز مسك ايديها  : لاء اركبى

عشق ركبت پخوف و هى الدموع فى عيونها

عند فيروز

فهد قرب منها

فهد جنب ودنها  : حلو اوى شعرك اللى فرحانة بيه ده هقصه قريب

فيروز بعدت أيده  : فهد انت عارف انى مش فارقة معاك مش لازم تعمل بقى انك جوزى علشان أنا و انت عارفين أن محدش طايق التانى

فهد  : متخلنيش اتعصب عليكى هعدى الكلام ده بمزاجى تمام

فى دخول سارة

سارة  : مين ديه

فهد  : ديه فيروز

سارة بتبص من تحت لفوق ليها  : الخدامة هى قلعت النقاب

فهد و هو بيبص لفيروز  : أيوة

سارة  : امشى يا بت اعمليلى نسكافية بلاك

فيروز بصت لفهد ووو

فهد  : ديه فيروز

سارة بتبص من تحت لفوق ليها  : الخدامة هى قلعت النقاب

فهد و هو بيبص لفيروز  : أيوة

سارة  : امشى يا بت اعمليلى نسكافية بلاك

فيروز بصت لفهد و هى مصډومة بس افتكر أنه قالها كل حاجة فى السر و أن جوازهم محدش هيعرف بيه و مشيت فيروز على المطبخ و سارة قاعدة على الكرسى و ماسكة بطنها

فهد  : انتى ازاى حامل و تشربى نسكافية بلاك

سارة  : يووه بتفكرنى بمامى دايما بتقولى كده

فهد  : هروح اخليها تعملك عصير

و فهد دخل المطبخ و فتح التلاجة صب كوباية عصير بنفسه و بص لفيروز

فهد  : بعد كده لو حد طلب منك حاجة تمشى و لا كأنك سمعتى حاجة أنا آسف و خرج

فيروز طلعت اوضتها و هى بټعيط على حالها

عند فهد جاب العصير لسارة

سارة  : اومال ست الحسن مجبتش العصير ليه مش ديه شغلتها

فهد  : جاية ليه يا سارة

سارة  : حضرتك مش شايف بطنى هنتجوز امتى

فهد  : مش هقدر نتجوز دلوقتى

سارة  : ده ليه أن شاء الله

فهد  : الوقت مش مناسب

سارة  : انت مش شايف بطنى

فهد  : هتعرفى تدريه باللبس

سارة  : فهد انت مش خاېف عليا

فهد ببرود  : لاء عن اذنك لازم اعمل كام مشوار

و سارة مشيت

فهد راح يشترى هدوم لفيروز و جاب هدوم محجبات و هدوم بيت عادية و حاجات تانية كتير

روح البيت و هو فرحان أن بدأ يهتم بحد فى حياته لأن فهد عمره ما حس أن حد مسؤول منه أو أنه ملهوف على حد كده

فهد  : فيرووووز

فيروز طلعت من اوضتها ببرود  : نعم

فهد  : اتفضلى

فيروز  : ايه ده

فهد  : دي هدوم ليكى

فيروز  : قولت لحضرتك شكرا مش محتاجة حاجة منك مش هقدر