رواية صغيرة العاصي بقلم ندا احمد

مش باخد راحتى مفيش حد بيقعد يعنى تعود 
فيروز حسيت انه يقصده و انه ممكن يكون مضايق من وجودها 
عاصى مش قصدى انتى طبعا يا فيروز انا اقصد الخدم ملهمش امان لكن انتى انا حاسس ان البيت نور بيكى ده كفاية انك اول حاجة اشوفها الصبح ده الواحد معه قمر 
فيروز هو انت مش مضايق من وجودى
عاصى لاء بالعكس ديه احلى حاجة حصلتلى انت خلاص هترجعى المدرسة تانى 
فيروز بجد شكرا اوى يا عمو 
عاصى مفيش شكر .... و أسمى عاصى بلاش عمو انتى محسسانى انى عجوز 
فيروز لاء مش قصدى طب ممكن اقولك يا ابيه يعنى احسن من عمو 
عاصى و فيها ايه لو قولتى أسمى 
فيروز بصت پخوف 
عاصى خلاص ابيه احسن من عمو عقبال ما تقولى عاصى كده 
فات ٦ شهور و فيروز اتعودت على عاصى و هو اتعود على وجدها فى حياته فى الفترة ديه اتغير كتير عن الاول بقى بيخلص شغل و يرجع على البيت علشان ميسبش فيروز لوحدها 
فى يوم عاصى رجع مضايق من الشغل 
فيروز مالك يا ابيه مضايق ليه 
عاصى فى مشكلة يا فيروز 
فيروز مشكلة ايه خير فضفض ان شاءالله كل حاجة ليها حل 
عاصى فيروز انا ...
قطع صوت الباب 
و كان هاشم و المأذون 
هاشم قولتلها يا عاصى 
عاصى منزلة راسه 
هاشم اومال هتقولها امتى المأذون بره 
عاصى جبت المأذون مش قولتلك الاول هاخد رايها 
فيروز خرجت لهم بالقهوة 
فيروز ازيك يا ابيه هاشم
هاشم ازيك يا قمر تعالى يا فيروز انا عايزك 
فيروز جت و قعدت جنبه 
فيروز خير يا ابيه هاشم
هاشم انا ..
هاشم ازيك يا قمر تعالى يا فيروز انا عايزك 
فيروز جت و قعدت جنبه 
فيروز خير يا ابيه هاشم
هاشم انا يا فيروز جاى اقولك انك يعنى انتى و عاصى عايشين فى نفس البيت و ده ميصحش و الناس بدأت تلاحظ و تتكلم مين افتكر انه عايز يتجوزها 
عاصى هاشم اسكت و اخرس متكملش
هاشم انت عارف الحل التانى يا عاصى اختار 
فيروز هو انا ممكن بس استنى و الصبح همشى 
عاصى لاء طبعا يا فيروز انتى مش هتمشى انا مش هسمح انك تبعدى
هاشم فعلشان انتى بنت و مش عايزين حد يقول عليكى كلمة و نخرس لسان الناس و كمان كده شغلنا بيتاذى من الكلام ده يا فيروز 
فيروز بدأت ټعيط انا اسفة ليكوا 
عاصى هاشم اطلع بره 
عاصى طلع منديل و مسح دموعها 
عاصى بتعيطى ليه دلوقتى 
فيروز علشان انت كنت كويس معايا و طلعت مصدر مشاكل ليك و لشغلك انا لازم أمشى يا عاصى 
عاصى قولتلك مش عايزك تبعدى انتى ليه مش فارق معاكى 
فيروز علشان خاېفة على مصلحتك و لو بعدى فى مصلحتك هاجى على نفسى و ابعد
عاصى ما هو انا فكرت فى حل بس لازم اخد رايك
فيروز خير يا ابيه
عاصى اننا نتجوز يا فيروز و انا اوعدك مفيش حاجة هتتغير و هتفضلى على راحتك 
فيروز و انت ذنبك ايه تخلى واحدة زيى اهلها بعوها على ذمتك انا مش اد المقام يا ابيه 
عاصى ايه الكلام ده ازاى بتفكري كده ده مش كلامك يا فيروز فيه ايه 
فيروز ديه الحقيقةو افتكرت كلام ميسون ليها و هى بتقولها ان عاصى شايفها كخدامة له 
عاصى فيروز انتى متغيرة فيه ايه 
فيروز مفيش حاجة يا ابيه انا بس بستاذنك ابات بس الليلة لحد الصبح 
عاصى قولت مفيش مرواح فى حتة و المأذون بره يا فيروز 
فيروز بدموع 
عاصى مسك ايديها و بص فى عنيها 
عاصى مش عايز ابعد عنك يا فيروز و حياتى عندك وافقى على الحل ده 
فيروز حاضر يا ابيه 
و كتبوا الكتاب و فيروز وكلت هاشم و جابوا اتنين شهود 
بارك الله لكما وبارك عليكما وجمع بينكما في خير 
فيروز سمعت الكلمة ديه و كانت خاېفة و متلغبطة و عايزة ټعيط من الخۏف من اللى جاى و من كلام ميسون 
هاشم مبروك يا عاصى 
عاصى بفرحة الله يبارك فيك 
و هاشم مشى مع المأذون 
عاصى قعد جنب فيروز 
عاصى انا مش مصدق يا فيروز 
فيروز انت ليه يا ابيه مش عايزنى ابعد يعنى انت عارفني من قريب و مش حد من قريبك ولا اى حاجة ليه 
عاصى انتى متعرفيش يا فيروز انتى بنسبالى ايه

فيروز بدموع حد بتعطف عليه صح
عاصى باستغراب اعطف عليه ..... اسكتى يا فيروز علشان مزعلكيش على الكلام لاهبل ده
فيروز قامت دخلت اوضتها و قعدت ټعيط
عاصى بره مش فاهم ليه فيروز بتتعامل كده و ليه حاطة حاجز بينهم فى التعامل و هو طول الوقت بيحاول يقرب و يحببها فيه و لكن كان زعلان لما حس پخوف فيروز منه و نزل و فاليوم ده رجع يشرب تانى و رجع البيت مش شايف قدامه و مش مركز خالص و دخل لفيروز و كانت نايمة قرب منها 
عاصى قاعد بيتامل فيروز و بدا يفتكر لما خاڤت منه و كلامها 
عاصى فيروز انتى ليه قولتى كده انا خوفتك فى ايه ردى عليا 
فيروز صحيت من صوته و اتخضت لما شافته و خاڤت منه اكتر 
فيروز ابيه بتعمل ايه هنا 
عاصى انتى ليه بتبعدى يا فيروز ليه خاېفة منى انا عملتلك حاجة ضايقتك ده انا عايز رضاكى يا روز و راح قرب منها و سحبها فى قبلة على خدها و تحولت إلى قبلات كثيرة متفرقة على وجها و هى بتحاول تبعد و لكن عاصى مكنش فى وعيه وقتها 
فى الصبح 
عاصى صحى و ماسك راسه من الصداع 
عاصى ايه ده ديه مش اوضتى و بدا يبص حوليه اڼصدم لما لاقى فيروز نايمة جنبه و هدومها متقطعة و فى ډم على السرير
عاصى پصدمة بص لفيروز و لنفسه 
عقله انت عملت ايه انا مش فاكر حاجة 
اڼصدم لما لاقى فيروز نايمة جنبه و هدومها متقطعة و فى ډم على السرير
عاصى پصدمة بص لفيروز و لنفسه 
عقله انت عملت ايه انا مش فاكر حاجة 
فيروز صحيت و كان باين علامات الخۏف عليها من عاصى 
عاصى فيروز ايه اللى حصل 
فيروز پخوف اكبر ااااااابعد عننننننى انت وحش 
عاصى فيروز انا مش فاكر اى حاجة انتى كويسة 
فيروز بدموع انت يا ابيه مكنتش طبيعى امبارح 
عاصى بيحاول يتماسك و يعرف منها ايه اللى حصل امبارح 
عاصى انا اسف يا فيروز انا فعلا مكنتش فى وعى امبارح ايه اللى حصل ممكن تقولى انا مش فاكر حاجة 
فيروز اصل يعنى يا ابيه امبارح 
فلاش باااااااك 
عاصى انتى ليه بتبعدى يا فيروز ليه خاېفة منى انا عملتلك حاجة ضايقتك ده انا عايز رضاكى يا روز و راح قرب منها و سحبها فى قبلة على خدها و تحولت إلى قبلات كثيرة متفرقة على وجها و هى بتحاول تبعد و لكن عاصى مكنش فى وعيه وقتها و جت تبعد عنه مسكها بتملك و بقت صعب انها تفلت و عاصى بيسيب علامات ملكيته على رقبتها 
جيت تبعد مسكها من دراعها جامد و جيه يحطها على السرير فيروز اتخبطت فى سن المكتب فى درعها و ده كان سبب الډم معرفتش تقوم من جنبه و خاڤت يصحى تانى فسكتت 
بااااااك 
فيروز بتحكى باڼهيار 
عاصى والله يا فيروز انا اسف مكنتش فى وعى 
فيروز انا مش عايزة اقعد هنا انا بقيت بخاف
عاصى بتخافى