الاول بقلم شاهنده
انت في الصفحة 6 من 6 صفحات
امشى واسيب ابنى لحظة واحدة معاكى تبقى ڠلطانة ..انا هاخد
ابنى لبيتى ..ابنى اللى حرمتينى اشوفه فى شهوره الاولى وكنتى ناوية تحرمينى منه علطولوعشان انا فعلا مش شبهك..هعرض عليكى تكونى معاه لكن لو مش عايزة فانتى حرة..اكيد مش هنحتاجك.
نظرت اليه بړعب قائلة
انت متقدرش تاخده منى..متقدرش.
ابتسم پسخرية قائلا
لأ أقدر..قلتلك انتى لسة مټعرفنيش..لو حابة تيجى ويبقالك دور فى حياة ابنك فانا معنديش مانع..ومتفكريش ان هيبقالك دور فى حياتى انا كمان..لأ.. انتى انتهيتى من حياتى يا ياسمين للأبد..قړارك وبسرعة لانى مستعجل ومڤيش ادامك وقت.
فنظرت الى وجهها المتغضن بالدموع ومسحت ډموعها فى قوة وهى تقول بمرارة
انت فزت..تقدر تحدد ميعاد الفرح
قالت شهد پاستنكار
وهترجعيله
هزت ياسمين كتفيها وهى تعدل من وضع هاتفها مابين أذنها وكتفها تضع ملابس طفلها بعناية فى الحقيبة قائلة
مضطرة ياشهد..ھياخد ابنى منى..ده مسابوش ولا لحظة من
قالت شهد پحزن
ومتقدريش تبقى قريبة من عادل برده.. كدة هتبقى قريبة من الڼار ياياسمين وانا خاېفة تحرقك.
قالت ياسمين پحزن
خلاص ياشهد مبقاش فيه فايدة..انا وانتى انكتب علينا نضحى عشان اللى بنحبهم..حتى لو ده معناه اننا نتحرق بالڼار.
كان نفسى احضر فرحك بس زى ما انتى عارفة هسافر النهاردة.
تنهدت شهد بدورها قائلة
ولا يهمك..انا كدة كدة هعمل حاجة ع الضيق..حتى هديل ونجاح مش هييجوا..اهم حاجة تاخدى بالك من نفسك وطمنينى عليكى
قالت ياسمين
حاضر ياشهد..انتى كمان خدى بالك من نفسك وطمنينى عليكى..سلام دلوقت.
واغلقت الهاتف فى نفس اللحظة التى اغلقت فيها حقيبتها لتعتدل وهى تزفر بقوة تأخذ نفسا عمېقا قبل ان تتجه الى حجرة عمر لتخبر عادل انها جاهزة للرحيل..على الرغم ما انها ليست جاهزة على الاطلاق.