الجزء الثاني

بالعافية بتبص لقيت نفسها لابسه بس تيشيرت من عند فهد واسع عليها

فيروز اتخضت و قعدت تانى بسرعة تحت الغطا

فهد ضحك عليها و راح نزل لمستواه رأسها و حط شعرها ورا ودنها

فهد  : معرفتش البسك ايه اخدت حاجة من عندى هنزل بكرة نتشترى هدوم

فيروز بعدت عن أيده  : شكرا مش عايزة حاجة أنا هدومى فى بيتى و هروح اقعد ما اختى لحد ما ورقتى توصلى

فهد  : اظن قولتلك قبل كده ده بيتك و مش هتخرجى منه فهمتى

فيروز  : أنا عايزة اروح اعيش مع اختى مش هسيبها لوحدها

فهد  : ممكن تهدى و لما تكونى كويسة نتكلم

فيروز  : لاء مش هكون كويسة طول ما أنا قاعدة هنا ڠصب

فهد  : ده بيتك يا فيروز انتى مش قاعدة ڠصب

فيروز  : و الله

فهد  : انتى عايزة ايه دلوقتى و سابها و مشى

عند عشق اخت فيروز

الباب بيخبط

عشق فتحت بالبيجاما و كان معتز

معتز  : ايه ده ازاى تفتحى بالبيجاما

عشق بصت لنفسها كانت بيجاما عادية

عشق  : و حضرتك مالك

معتز  : امم شكلك لمضة ادخلى يا بت غيرى

عشق  : بت !

معتز  : حضرتك ولد و انا معرفش

عشق  : لاء بس أنا ليا اسم

معتز  : طيب ادخلى غيرى علشان هخدك لأختك

عشق بفرحة طفولية  : بجد

معتز  : أيوة يلا ادخلى البسى

عشق دخلت و لبست بنطلون قماش ابيض و توب موف و رافعة شعرها ديل حصان

معتز فضل متنح شوية و بعدين بصلها بقرف

معتز  : مفيش حاجة اضيق من ديه

عشق  : هو حضرتك مش ملاحظ انك بتعلق على لبسى و ديه حاجة متخصكش

و مشيت قدام معتز و ركبت معاه عربيته و كان فى حد صورها و هى ركبه معاه

عند فيروز

فيروز جت تقوم من السرير حسيت انها دايخة و الدنيا بتلف بيها

فهد دخل الاوضة معاه الاكل و الدوا اتخضت و جرى على فيروز

فهد مسكها قبل ما توقع

فهد  : فيروز مالك حاسة بايه

فيروز بتحاول تبعد عنه

فهد  : عنادية حتى و انتى مش قادرة و شال فيروز حطها على السرير و جاب دكتورة

عند معتز فى عربيته

عشق  : احنا هنروح فين ده مش طريق بيت فهد

معتز  : أنا بس هروح اجيب حاجة من بيتى تبع الشغل علشان فهد طلبها منى

عشق  : انت مقولتش ليه من الاول

معتز  : معلش نسيت

معتز نزل اشترى عصير لعشق

عشق  : شكرا

معتز  : عيب تردى ايدى كده

عشق  : حقيقى مش عايزة

معتز  : لاء لازم تشربى مينفعش

عشق اخدت بعد إصرار معتز و بدأت تشرب مفيش دقيقة و كان مغمى عليها

معتز شغل العربية و اتحرك و هو بمبتسم بخبث...