رواية بلا ارده الجزء الاول كااااااامل
ادهم: سبني افكر ف الموضوع دا
دا حتى هدى مش عايزاني اقولها
ياسر: ي بابا اكيد طنط هدى متقصدش بس هي عارفه بنتها اكتر مننا صح
ادهم: طيب ي ياسر
لحد م ف يوم ادهم قاعد معاها
ادهم بفرحه: وهقولك خبر يفرحك كمان ي رحمه يحبيبتي مامتك حامل واخيرا هتجبلك اخ يونسك
رحمه:....
يتبع....
رحمه ولاول مره من فتره كبيره تتكلم: حامل؟؟
رحمه: من مين؟
ادهم بضحك: اي السؤال دا اكيد مني ي رحمه انتي فقدتي الذاكره ولا اي
رحمه: انا عايزه اخرج من المستشفى دي
ادهم: طيب استني اروح اسأل الدكتور ينفع تخرجي ولا لا
خرج ادهم وساب ياسر مع رحمه
ياسر باصصلها بخوف خايف تقول اي حاجه ل ابوه بس رحمه كانت بصاله ب ابتسامه
رحمه:.....
ياسر: رحمه ردي عليا
رحمه: نظرتك ال مليانه خوف دي مفرحاني اوي خليك ديما عايش مع الخوف دا لاني ممكن ف اي وقت اعرف ابوك كل حاجه
جيه ياسر يرد عليها لقى ادهم والدكتور داخلين
ياسر: هروح اطمن طنط هدى وخرج بسرعه
ادهم: ها ي دكتور ينفع تخرج؟
رحمه: امال ماما فين
ادهم: ياسر خرج يجيبها
ياسر: بقولك رحمه بتهددني
هدى: مش هتقدر تعمل حاجه وبعدين انا حامل وادهم عمره م هيصدق اي حاجه متقلقش
موبايل ياسر رن
هدى: مين؟
ياسر: تليفون من الشغل هطلع ارد
ياسر: الو اي ي نرمين
نرمين: بقالك فتره كبيره مبتجيش ومبتكلمنيش ممكن اعرف لي
ياسر: م انتي عارفه ي نرمين ان رحمه ف المستشفى وابويا مخليني معاها غصب عني
نرمين: والله؟ يعني انت بقالك ازيد من شهر قاعد ف المستشفى مخرجتش؟
ياسر: ايوا
نرمين: ماشي ي ياسر سلام
ياسر: سلام
قفل ياسر ودخل ل هدى مره تانيه
هدى بدلع: طب شيلني لاحسن مش قادره
ياسر: اشيل اي الله يخربيتك دا انتي هتخلينا نتشال من على وش الدنيا اقعدي ع الكرسي دا
