اسكربت رحيم وايلين
ابراهيم اتنهد: انا هبقا اتكلم معاها
ياسين سرح: بتحبها لدرجة الشعر الى بتكتبوا ليه دى امبارح كانت مبسوطه اوى وهى بتقراء وقلتلى ياريت الاقي حد يقولى كلام حلو كدا
ابراهيم: وهى لقيت
ياسين: المهم هتعمل فرح ولا جوازه سكوتى
ابراهيم: فرح تحكى بيه البلد كله
عند رحيم
بيكلم ايلين بضيق
: انتى مفكره يعنى بحتت الطرحه الى حطاتيها وانتى طالعه البلكونه على شعرك دى هضراي حاجه... درعاتك كله باينه وشعرك
رحيم اتنهد: متطلعيش البلكونه كدا تانى
ايلين: حاضر... ا.. انا كنت عايزه انزل اقعد مع البنات
رحيم: لا مش هينفع ولا علشان ننام
ايلين بضيق: حاضر
رحيم اتنهد: روحى... مطلعيش بليل خليكى تحت وتعالى الصبح
ايلين بفرحه: حاضر
تانى يوم ... ابراهيم قاعد في العربيه بيدخن و رهف جنبه بفستان فرحه
ابراهيم: لا مش هتزعل
رهف: ياااه لدرجه عادى عنده حبيبه يتجوز
ابراهيم: اول حاجه انا معنديش حبيبه وشعر دا بكته ومش ضرورى يكون لوحده
رهف بفرحه: بجد
ابراهيم: ايوه ويلا علشان وصلنا
العربيه وقفت في نص الحاره ونزل منها ابراهيم ورهف في ايده
: فين الشاهد
ابراهيم بص لمحمود بشماته
: اهو...
ياسين: وانا يا مولان الشهاد التانى
المأذون: تمام نبدا
بعد وقت فوق في شقه
ابراهيم رما السجاره على الارض ودوس عليه وبدا يقلع هدومه
رهف بصړاخ: ابراهيم مرميش السجاره على الارض كدا في طفايه وبسكت
ابراهيم: ااه طلعتى منهم بتوع السجاد والستيار
ابراهيم: ابقا انضف معاكى... تعالى اسعدك تلقلعى الطرحه دى
رهف قربت من ابراهيم وبدا يفكلها الطرحه
فكهاله ومسك شعرها بين اديه بإعجاب وميل همس قدام شفيفها
: مكنتش اعرف ان شعرك حلو اوى كدا
في شقه رحيم
دخل هو وايلين ايلين قعدت على الكرسي بتعب وقلـ،ـعت الجزمه
ايلين: معدتى تعبانى شويه شكلى عكيت في الاكل... ايلين مقدرش تمسك نفسها وجريت على الحمام تستفرخ... رحيم راح وراها وسعدها
: انتى كويسه
ايلين بتعب: ايوه
رحيم شال الحجاب علشان تعرف تاخد نفسهو