رواية بنات نواره كامله
رحمه بخجل: رحيم احنا في المطبخ وبيت ناس ممكن حد يدخل علينا
رحيم: ما الى يدخل يدخل انتى وحشتيني
رحمه نزلت وشه بخجل... ورحيم رفعه بصباعه ولسه هيقر0ب منها دخل عيسى
عيسى: رحيم تعا
رحمه زقت رحيم بتوتر وهي بتعدل نفسها
عيسى: معلش والله فكرتك لوحدك هنا...
رحيم بضيق:مش تخبط قبل ما تدخل يا زفت
رحيم:عايز اي
عيسى: تعاله شيل قبالى الكنب نرجعه لصحابه
رحيم: تمام يلا
في اوضه تانيه
عمت حسن: اي يا ام قمر الكلام الى سمعته دا عقلى بتك وقليلها الى بتعمله دا ميصحش
نواره بهدوء: والله يا ام حبيبه حسن وافق على الكلام دا ودي حاجه تخصهم هما لاتنين
ام حبيبه: فجر البنات هنقول اي تمشي كلمتها على راجل
نواره طلعت بضيق شافت شمس واقف بتببص على عيسى الى واقف مع رحيم
نواره بحده: شمس
شمس اتنفضلت ورحتلها
: ايوه يا امى
نواره: واقفه وسرحانه كدا ليه
شمس بتوتر: مفيش
نواره: طاب يلا شوفي اختك رحمه راحت فين علشان ماشين
شمس: حاضر
رحمه كانت في المطبخ بتغسل المواعين علشان متسبهاش لقمر
رحمه مسحت اديها
: دقيقه هقول لرحيم انى ماشيه
رحمه اتجهت لبرا وقرب من رحيم
رحمه: انا مروحه عايز حاجه
رحيم: لا... هرن عليكى لما اروح متنميش
رحمه: حاضر... هو عمى سيد مجاش معاك
رحيم: لا جه بس واقف مع الرجاله برا.. روحى انتى دلوقتي وبكره انا هاجى اخدك
رحيم: وانتى من اهله
في بيت منصور
حنان: انا هرجع يا حماتى دلوقتي...
فوزيه: احنا خدنا الى عايزينه هترجعى ليه
حنان: لا ياحماتى لسه مختش كل الى عايزه الى حصل دا يفضل سر بينا ماشي انا مع رحيم وسيد ومتعملوش حاجه بالورق غير لما اطلعه من البلد دي
فوزيه: متسقيش فيها يا حنان ولو حسيتي انك هتخسرى حاجه ارجعى علطول
في بيت سيد
اول ما رحيم دخل حنان قالبته
حنان: ممكن اتكلم معاك
رحيم خدها وتجه للمكتب
: اكيد
في المكتب
حنان: اي المطلوب منى دلوقتي يا رحيم
رحيم بهدوء: انتى عايزه اي يا حنان
حنان: مش عايزه ارجع بيت منصور وعايزه اطلق من ياسر وابوى ميتئذيش
حنان: وانا تحت امرك في كل حاجه
رحيم: تمام يا حنان
حنان طلعت و سيد دخل
سيد: كانت عايزه اي دى
رحيم: انا تعبت يا حج ومش عارف اعمل اي منصور مش ساكت وانا مش عارف اخر الى بيعمله دا اي هفضل اصد لحد امتى انا عايز يا قا0تل يا مق0تول
سيد حط ايده على كتفه
: اصبر يا ابنى على جارك السو يا يرحل يا تجيه مصيبه تاخده
رحيم اتنهد: الرجاله بتقول إن منصور خسارته كانت كبيره في المحصول السنه دي وعايز يعوض فتاجر في المننوعات... نبلغ عنه ولا نعمل اي
سيد: ملناش دعوه بيه طول ما هو مش جاي عليان ابعد عنه
رحيم: حاضر يا حج
سيد: هترجع مراتك امتى يا رحيم
رحيم: بكره يا بوى بكره
تانى يوم
حسن فتح عنيه شاف قمر مميله عليه بتحاول تصحيه وشعرها مببول ميه
حسن اتعدل وحرك ايده على وشه
قمر برقه: صباح الخير.. عيسى جه وخبط عليك وبيقولك ان امى واخواتى جاين... قمر قلتله كدا وتجهت للمرايه تسرح شعرها وهو بيبص عليها بس
قمر لفت بخجل لما لاحظت نظراته
: انا حضرتلك هدومك قوم خد دش
حسن هز راسه وقام خد هدومه و دخل الحمام
حسن قبل ما يدخل
: متنزليش غير لما اطلع علشان ننزل سوى
بعد شويه طلع حسن وهو بينشف شعره
وقمر قاعده على الس0رير بتل0اعب ابنها
حسن: هتنزلي كدا
قمر: ايوه ليه
حسن: لا قومي البسى حاجه غير كدا
قمر: بس حلو اهو واسعه وبعدين كنت بلبس كدا مع نادر عاد
حسن بضيق: بس انا مش نادر وقومي غيرى
قمر بضيق: حاضر خد بالك من امير ليقع
تحت
قمر و حسن نزلين
