رواية ليست عذړاء كامله
*******************
توفيق وحياة داخلين شقتهم... دخلوا لقوا فارس قاعد
توفيق"شوف انت صرفت كام علشان اجيبهولك من خالك"
فارس"مش عايز فلوس...كفاية اللى خسرته"
توفيق"هيبقى خسارة من كله.. انت تاخد الفلوس وتتجوز احسن واشرف منها"
قام فارس يدخل اوضته وهو بيرد عليه
"مش عايز اتجوز حد... كفاية اللى حصل"
توفيق"شفتى...الواد اللى حيلتنا عقدته بنت اخوكى"
حياة"انا مبقتش عارفة اقول ايه ولا اعمل ايه بعد اللى حصل... مش عارفة هتعامل مع اخواتى ازاى... معقول يكون حمزة صحيح"
"انا مش ياما قلت لك قعدة السطح دى غلط... كتير كنت بشوفهم نازلين من فوق لوحدهم...ولما لمحت لامك طنشت ولا مفهمتش مش عارف"
"الله يجازيهم ع اللى عملوه فينا"
*********************
ايمان داخلة بكوباية لبن على مايا
شافتها نايمة... اتسحبت رجعت تانى وقفلت الباب عليها
طلعت قعدت بره...وافتكرت انها متصلتش تطمن على نسرين
فاتصلت بيها
"الو... ازيك يانسرين"
"ازيك ياماما...مال صوتك"
"مفيش يا حبيبتى...انتى عاملة ايه السفر تعبك ولا حاجة؟"
"لا الحمدلله...بس قوليلى صوتك ماله... واخبار مايا وفارس ايه"
"ممدوح عندك؟"
"لا نزل"
ۏعېطټ ايمان ڠصب عنها
"مايا وفارس اتطلقوا"
صړخټ نسرين
"بتقولى ايه ياماما... انتى بتهزرى صح؟"
"والحاجات دى فيها هزار"
"ليه طيب...ايه اللى حصل؟"
"اللى حصل ميتحكيش"
"ماما احكى لى ...ايه اللى حصل علشان يتطلقوا تانى يوم"
"مطلعتش بنت"
شھقت نسرين من الصد@مة
"مش معقول... اكيد فيه حاجة غلط...هى قالت ايه"
"مقالتش... احنا روحنا لقيناها مض1روبة ومعدومة العافية ولما فارس قال فام عليها فؤاد وفضل ېضړپ فيها لحد ما اغمى عليها بين ايديا وجبنالها الدكتور قالت فقدت النطق"
"يا حبيبتى يامايا...ياريتنى ماكنت مشيت"
"بالعكس...الحمدلله انك مشيتى... كان هيبقى ايه موقفنا قدام ممدوح... اوعى تقوليله حاجة"
"بس انا عايزة اجى لمايا"
"لو عايزة تيجى قولى له اى حاجة وتعالى لوحدك..مش ناقصين فض1ايح"
"طيب ... هى فين دلوقتى مينفعش اكلمها"
"مبتنطقش يا نسرين...بقولك ايه؟؟انتى كنتى تعرفى حاجة"
"لا والله ابدا انا اتفاجئت بكلامك ...بس عايزة اعرف منها ايه اللى حصل وليه سابت نفسها لحد ماتتجوز ماقالتليش ليه على الاقل"
"مش قادرة اضغط عليها ف الاسئلة... لو شفتى شكلها يصعب ع الكـ،ـافر"
"ياحبيبتى يامايا... واخص عليه فارس..كده يطلقها"
"المصېبة انهم شاكين ف حمزة"
*********************
فؤاد بالليل لابس ورايح ع الباب
"انت رايح فين دلوقتى"
"عايز اطلع اطمن على مايا"
"طيب استنى اجى معاك"
"طيب"
فؤاد ومامته بيخبطوا على ايمان
"اهلا ياماما...اتفضلوا"
فؤاد"مايا اتكلمت؟"
ايمان"لآ"
الجدة"وهى فين"
ايمان"من ساعة ماجت وهى بټعيط ...فضلت ټعيط كتير اوى ولما اخدت الدوا بعدها بربع ساعة لقيتها نامت"
