روايه جميله
ليه مسمعتكيش يا نغم ازاى خليتك توصلى لوضع زى دا ويفوق من سرحانه ويفتكر أنه مدهاش فرصه تتكلم وتفهمه بس اكيد فيه حاجه غلط وبدأ يفتكر عماد اللى ضحى بنفسه قبل كدا كتير عشان خاطر سليم وأنه مش بس ابن خاله لأ هو اخوه فعلا....عماد اصلا من صغره وهو معاهم لأن وهما صغيرين سليم مكنش ليه صحاب ولا بيعرف يتعامل مع حد وكان انطوائى وعشان كدا خاله وافق أن عماد يفضل عايش معاهم وبدأوا حياتهم مع بعض وتفاصيلها كلها مع بعض اصلا مفيش ذكرى ف طفوله سليم من غير عماد...
يوم جديد
نغم بدأت تفوق واتحسنت إلى حد ما واتكلمت مع الممرضه وحكتلها اللى حصل وقد ايه سليم كان خاېف عليها وبيزعق ف كل اللى ف المستشفى عشانها وشوية ودخل سليم وتخرج الممرضه....
نغم بتبصله بعتاب وتسكت
سليم سامحيني يا نغم كان ڠصب عني والله انتى متعرفيش انا بحبك قد ايه وكنت ھموت من غيرتى عليكى
نغم بدموع كان ممكن تسمعنى كان ممكن تبطل انانيتك دى
سليم هسمعك يا حورى ومش هقسي عليكى تانى ابدا والله
نغم ف سرها مبقتش فارقه يا سليم انت مۏت كل حاجه حلوة جوايا لو تعرف قد ايه بحبك ومش عارفه اكرهك وانى كمان كنت بتمناك وعايزه اكون معاك بس انت مش هتتغير
نغم بۏجع سليم انا عايزاك تطلقنى!!!!!
سليم ببرود حير نغم حاضر يا نغم هعملك كل اللى انتى عايزاه بس مش دلوقتي
نغم يعنى ايه مش دلوقتي
سليم بابتسامة ويمسك أيدها يعنى دلوقتي انا مش هسيبك لحد ما تتحسنى ولحد ما اقدر اثبتلك حبي مش هسيبك
نغم بكسوف ومداعبه أطفال انت قليل الأدب يلا أخرج
سليم بابتسامة منا عارف يا عم اجهز بقا أيدها وخرج
بيعدى وقت وهو لسه بره ويفتح فونه ويلاقى مكالمات كتير من أهله ويكلمهم بس بينه وبين نفسه بيحاول يفهم هو ليه معرفهمش اللى حصل ياترى عشان خاېف يقلقوا على نغم ولا عشان مش هيقدر يواجههم باللى عمله وبعد مكالمه طويله وعتاب نرمين عليه عشان خوفهم عليه هو ونغم ويحاول يرضيها ويطمنها عليهم ويفرح لما تقوله عن موضوع السفر ويحس أن الحظ هيقف معاه ويساعده عشان يقدر يخلى نغم تسامحه وشويه ودخل وكانت نغم جهزت وروحوا شقتهم.....
نغم الله يسلمك...وبعدها بتدخل الأوضه وتبص للسرير وتفتكر اللى حصل وسليم لما ودموعها تنزل
ويدخل سليم تلتفت الناحية التانيه وتحاول تدارى دموعها وتتمالك نفسها عشان متبنش ضعيفة بس سليم بيفهم اللى هى حست بيه وهى مش بتقاوم
وبيلمس وشها ويمسح دموعها وف سره.......هعوضك عن كل التعب دا يا نغم ومش هخلى دموعك تنزل ابدا وهجيب لك حقك منها ومش هرحمها...... وشويه ويبصلها تفتح عيونها وتتنهد بۏجع
نغم بتساؤل ممزوج بفرحة نسافر...هنروح فين
سليم بمشاكسة هو انا عندى شغل كدا كام يوم ف مرسي مطروح واهو قولت اكسب فيكى ثواب واخدك معايا
نغم تضربه ف كتفه وليه التواضع دا بس انا اصلا مش عايزه أجى معاك
سليم وربنا ابدا خلاص مبقاش ينفع ومش عايز مناهدة بقا ويلا ترتاحى شويه عشان هنتحرك كمان ساعتين
نغم طيب عايزة اشوف ماما واطمن على حياة
سليم حاضر يا قلب سليم احنا هنروح لهم قبل ما نسافر
بيعدى وقت وسليم بيعمل كام تليفون وف دماغه خطط وحاجات كتير بعد ما عرف كل حاجه.....
بيجهزوا ويروحوا الفيلا وهناك
نرمين بتاخدهم ف ونغم بتسأل على حياة وسيرين بس نرمين بتقولها أنهم رجعوا من المستشفى تعبانين وناموا
نغم بفزع لأنها متعرفش اى حاجه من اللى حصل مع حياة
مستشفى ليه حصل ايه
نرمين بتحكى اللى حصل وبعدها بتطلع نغم وتطمن عليهم وتنزل بس بتلاقى هايدى تحت بتتكلم مع سليم ووشها بيحمر والغيره والڠضب يسيطروا عليها
هايدى أما بتشوفها تقرب اكتر من سليم بس هو بيبعد عنها ويقول يلا يا نغم عشان منتأخرش
هايدى بغيظ حاولت تداريه ترجع بالسلامه يا عمرى وقربت من نغم وقالت بس انا ملاحظة انك تعبانه يا نغم ونرمين تكمل....فعلا انتى شكلك تعبان اوى يا نغم وانا لاحظت دا
اول ما شفتك يا حبيبتي انتى كويسة
نغم فهمت انو محدش عرف باللى حصل وكدا وفضلت أنها تسكت عشان هايدى وقالت