اسكربت نسمه والهوي
زيدان: تمام
الظابط: اتفضل معانا على القسم
غفران كان جاى جرى
: اي الى حصل
زيدان: الحقنى على القسم يا غفران
غفران: ماشي يا صحبي
في شقه ام روان
: طيب يا بنتى اهدى
نسمه بدموع: خايفه يا ام مروان بقاله تلات سعات نازل و معرفش حاجه عنه
ام روان: متلقيش هنزل اشوفلك الواد فواز يعرف في اي
نسمه: بسرعه يا خالتى بالله
زيدان: غفران هتروح دلوقتي الورشه بتاعتى وتشوف كاميرات المراقبه وتشوف مين دخل و مين طلع المهم ان الزفت الى في جيب الجاكت دا مش بتاعى
غفران: عارف يا صحبي عارف.
زيدان: وشوف نسمه لو عايزه حاجه وقلها تروح تقعد مع أم مروان علشان شكلى مطول هنا
غفران: لا يا صحبي إن شاءلله مطولش... هروح انا وبعتلك فواز
غفران لسه هيطلع دخل الظابط
زيدان وغفران بهمس: تامر
تامر: اي دا غفران وزيدان... بتعملوا اي هنا
غفران ضحك: تعاله بس سلم
تامر: ليكم وح،ـشه والله عاملين اي
غفران: الحمدلله بس مش انت الظابط الى خد زيدان
تامر: اول حاجه الظابط الى جابكم حصلتله مصيبه ويستاهل علشان هو ظابط بطال اصلا تانى حاجه انتوا جاين هنا في اي
تامر: الله طول عمرى بقول عليك لعيب يلا يا زيدان بس من امتى دا
زيدان: الله يخرب بيتك هتودينى في دهيه... انا بتاع الحجات دى
غفران: ربنا يهديك يا تامر... هو لبسها اصلا
تامر: اهدى كدا وحده وحده فهمنى اي الى حصل
زيدان: مش عارف والله يا صحبي قاعد اتغداء في بيتى لقيت واحد من الصبيان بتوعى بيقولى الحق الحكومه ماليه الحاره والورشه بتاعتى... رحت لقيت نفسي لابس حشيش
زيدان: ايوه يعم
تامر: طيب في حد بيكرهك بينك وبينه عداوه
غفران: مفيش غيره عماد الكلب
تامر: طيب معلش يا زيدان انت في ضيافتى كام ساعه بس لحد معرف اطلعك منها ازى وسلام بقا لو قدرنا تثبت ان الى اسمه عماد دا هو الى عمل كدا والله اعلموهولك الادب هنا
